ZSC verorbert Souburg 2
Geplaatst 19 maart 2016

Souburg 2

1619

ZSC

1792

3

5

Martin Koolhoven

1822

Hans Aangeenbrug

1948

½

½

Jean-Pierre van Gemert

1774

Sjaak Spiegels

1808

0

1

Paul van Rooijen

1888

Arend Bandsma

1794

½

½

Carl Schoor

1765

Rick van de Breevaart

1812

1

0

Sipke Cuperus

1699

Dig de Graaf

1852

½

½

Martin de Bock

1568

Sebastiaan Koedoot

1739

0

1

Merijn van Broekhoven

1499

Bart Hertog

1681

½

½

Xander Joosse

940

Martin Krijger

1704

0

1


Winnen was de boodschap voor Zie Scherpe Combinatie in de achtste ronde van de hoofdklasse van de Zeeuwse onderbond. Proberen om van die voorlaatste positie af te komen. Dat moest dan gebeuren in de uitwedstrijd tegen de nummer twee na zeven ronden, Souburg 2. De Souburgers daarentegen moesten winnen om in het zog te blijven dan wel in te lopen op koploper Het Witte Paard alsmede om een sportieve revanche te nemen op het forse verlies in Zierikzee eerder dit seizoen.

Aangezien de Souburgers een aantal basisspelers misten en wij  als ‘compensatie’ voor onze enige afwezige basisspeler gebruik konden maken van invaller Dig de Graaf leek op voorhand ZSC het meest kans van slagen te hebben om een juiste invulling te geven aan deze boodschap.

Het voorgerecht was eerder diezelfde week in remise geëindigd. In de vooruit gespeelde partij op het derde bord tussen Arend Bandsma en Paul van Rooijen werd in tijdnood van Bandsma het punt gedeeld. In de analyse met - de uit de verslagen op de Souburgse site befaamde remisekoning - Bert Henderikse werd al snel duidelijk hoe de remise omzeild had kunnen worden en Bandsma had kunnen winnen. Maar een voorgerecht onder tijdsdruk naar binnen schrokken leidt wel vaker tot een mindere bekomst. 0,5 – 0,5

De eerste gang van het hoofdgerecht op zaterdag werd binnengetikt door teamcaptain Martin Krijger. Op het achtste bord viel jeugdtalent Zander Joosse op de vierde zet met zijn zwarte loper het zwarte paard op f6 aan, waarna Krijger door Pe4 het initiatief al kreeg.  De Souburgse zwarte velden op de damevleugel waren zwak en toen de ZSC-er ook nog na Lf5 op de witte velden druk kon uitoefenen won hij een stuk. De rest was gericht op afruilen en geen fouten maken en dat lukte. 0,5 – 1,5

Rick van de Breevaart en Sebastiaan Koedoot speelden nog een minimatch binnen de match. Eerder dit kalenderjaar hadden beiden verloren in de bekerwedstrijd tegen Souburg van Carl Schoor en Martin de Bock. Aangezien ze nu onder het mom van “toeval bestaat niet” dezelfde personen tegenover hun troffen wilden beiden sportieve wraak nemen voor hun verlies in het beker-aperitief.

Dat lukte Koedoot wel. In een stelling met tegenovergestelde rokades sloeg de aanval van de Bock niet door op de koningsvleugel. Koedoot had de damevleugel had op een kier gezet om daar te kunnen binnenvallen, maar daar hoefde hij niet aan te beginnen, omdat hij de f-lijn controleerde en via deze lijn in eerste instantie twee pionnen en daarna dankzij een fout van de Bock nog een paard kon winnen. Via een schijnoffer van zijn zwarte loper was mat onafwendbaar. 0,5 – 2,5

Van de Breevaart kwam door onnauwkeurig spel een kwaliteit achter. Een smakelijk voordeeltje dat Schoor zich niet meer uit de mond liet kapen. 1,5 – 2,5

Kort daarna eindigden de partijen van de andere twee Tholenaren. Bart Hertog kwam licht in het voordeel tegen Merijn van Broekhoven, maar had wellicht de dames niet moeten afruilen, omdat daarmee de stelling vervlakte en remise de uitkomst was. 2 – 3

Dig de Graaf leek op het vijfde bord even tegen twee tegenstanders te spelen. We weten allemaal dat sfeer belangrijk is op de Souburgse vereniging en dat bleek ook uit de knusse tafelsetting. Naast zijn werkelijke opponent Sipke Cuperus  drukte diens buurman Schoor per ongeluk een drietal keren op de klok van Cuperus in plaats van zijn eigen klok, terwijl Cuperus nog aan zet was. Een flesje appelsap bracht uitkomst door als obstakel te dienen. Ach, als compensatie kregen beide heren dus totaal 1,5 minuut extra bedenktijd. En ondanks het obstakel/muur besloten beide heren tot een vredelievende uitslag. 2,5 – 3,5

Sjaak Spiegels kwam goed uit de opening. Zijn tegenstander JP (van Gemert) speelt als gebruikelijk met wit het London Systeem waarbij hij als het kan lang rokeert. Vervolgens komt er natuurlijk van weerskanten een koningsaanval. De witte aanval werd door Sjaak vakkundig geneutraliseerd. Zozeer zelfs dat de zwartveldige loper van wit begraven was. Vervolgens was de aanval van Sjaak wel sterk. Via een open a-lijn en een half-open c-lijn werd de witte veste ingesnoerd en langzaam maar zeker gesloopt. Wit kon niet veel doen behalve met afgrijzen kijken wat gebeurde. Na afloop merkte een omstander op : "leuke partij!”, waarop het commentaar van JP: “nou, ik vond er niks aan”. Met een smile, dat wel.

Met deze 2,5 – 4,5 waren de wedstrijdpunten binnen, maar zoals Frank de Boer zegt is een extra doelpunt ook een potentieel wedstrijdpunt, dus moest het toetje komen van Hans Aangeenbrug. In deze partij op het eerste bord waarin in aanvang Martin Koolhoven het beste van het spel leek te hebben kwam Aangeenbrug ijzersterk terug. In een (enkel) toreneindspel  leek Aangeenbrug zijn vrijpion op de e-lijn het verschil te gaan maken. Wellicht had hij een kwaliteit kunnen winnen, maar hij koos voor vereenvoudiging van de stelling door het wisselen van het laatste lichte stuk (wit paard tegen loper). Met een pion voorsprong en de zwarte koning door de witte toren afgesneden op de achtste rij leek het een kwestie van tijd voor de kerst op de taart geserveerd kon worden. Aangeenbrug koos voor het plan om met zijn koning de zwarte a en b pionnen te gaan oppeuzelen, waarvan Koolhoven optimaal profiteerde door  een vrijpion te creëren en met deze enige overgebleven zwarte pion door te lopen. Hierdoor moest Aangeenbrug genoegen met remise. Objectief bekeken kon iedereen genieten van dit nagerecht!

Uiteindelijk bedroeg de nota bij het afrekenen van de maaltijd 5-3 in het voordeel van het  combinatieteam. De aan het begin van dit stukje vermelde boodschap werd dus het beste ingevuld door Zie Scherpe Combinatie, en de rekening voor deze boodschap(pen) werd betaald door Souburg, waarvoor wederom dank! Bij het uitbuiken na deze maaltijd, bleek dat de directe concurrenten boven ons ook hadden gewonnen en Zie Scherpe Combinatie derhalve nog steeds tweede qua bordpunten en tweede van onderen qua wedstrijdpunten staat. We zouden het prima vinden om na tien ronden de middenweg daarin te bewandelen: het eindigen op een derde plaats qua zowel wedstrijd- als bordpunten . Winnen was en is dus voor de komende ronden ook nog steeds de boodschap (uiteraard een cliché dat geldt voor elk team). Hopelijk kunnen we onze spelers de volgende wedstrijd tegen Middelburg ook weer succesvol om deze boodschap sturen.