Verslag van Martin Krijger:

Op zaterdag 6 oktober wachtte het combiteam ZSC alweer een zware klus: uit tegen
het vooral in de breedte sterke Souburg 2. Door het ontbreken van sterke spelers als
Dig, Bas en Sebastiaan werd het er niet makkelijker op. Gelukkig konden we wel acht
spelers krijgen en we kwamen tijdig in het altijd gezellige klubgebouw aan. Het was
lekker druk, ook SKS 1 en SKS 3 speelden thuis.
Ikzelf (Martin) mocht tegen mijn collega-teamleider Albert Vermue. Hij was er geloof
ik niet zo met zijn gedachten bij, en deed in de voor hem toch vertrouwde Spanjaard
een paar heel foute zetten. Na 19 zetten stond hij al verloren.
Bart verloor hierna omdat hij een stuk kwijt raakte. Hij probeerde nog van alles, maar
zijn tegenstander gaf het voordeel niet meer uit handen.
Kees had een mooie aanval op de vijandelijke koning, maar helaas raakte ook hij
een stuk kwijt, en kon het ijzer niet meer met handen breken.
Marnix kreeg de voor hem nog onbekende Philidor (de opening bedoel ik) tegen zich
en speelde hem wat te voorzichtig. Hij kreeg een mindere stelling en de aanval die
volgde was niet meer te houden.
De stand was nu 3-1 voor SKS, op de overige borden kon het nog alle kanten uit, tijd
om te gaan rekenen. Hans stond beter, Guido gelijk, Arend tikje beter, Kedem onder
druk.
Na een poosje vroegen Kedem en Arend of ze op winst moesten spelen of voor
remise mochten gaan. Ik antwoordde beiden, gelet op de stand bij de overige
borden, zelf de beslissing mochten nemen. Beiden remiseerden, terecht.
Arend speelde, terug van lang weg geweest, prima, en had een pionnetje meer,
maar zijn tegenstander stond actiever.
Kedem had de Londense opening wat mishandeld en een flinke koningsaanval over
zich heen gekregen. Hij kon alles mooi kiepen, maar op winst spelen was te riskant.
Guido op twee speelde een uitstekende partij. Het grote verschil in rating was niet op
het bord te zien. In een gecompliceerde partij hield Guido het materiaal heel lang in
evenwicht en bezweek pas na bijna 4 uren spelen.
Hans had een prima partij gespeeld en leek op beide vleugels en in het centrum door
te drukken. Waarschijnlijk heeft Hans wel ergens een winnende voortzetting gemist.
Tegen het eindspel stelde zijn tegenstander remise voor. Hans weigerde en ging
voor de winst. Heel jammer dat hij een beoordelingsfout maakte en toch nog verloor.
Uitslag 6-2 voor Souburg dus. Ik feliciteerde Albert met de behaalde team-
overwinning, waarop hij antwoordde dat SKS nog naar Zierikzee of Scherpenisse
moet: “dan kunnen jullie revanche nemen.” “Klopt”, zei ik, “dan kun jij misschien ook
revanche nemen”. Het is altijd weer een genoegen in Souburg te spelen, ook al halen
we niet vaak veel punten weg. Enkelen spraken ook nog hun deelneming uit met het
verlies van Herman. Hij was ook daar een graag geziene gast. En na de wedstrijd
miste ik hem. Herman belde altijd direct na een wedstrijd, soms ook wel tijdens de
wedstrijd, hoe het gegaan was.