Verwachting ingelost – kampioen!
Geplaatst 08 april 2016
Door een 3-1 overwinning op Middelburg B heeft het vlaggenschip van Denk en Zet met nog een ronde te spelen het kampioenschap van de tweede klasse avondcompetitie veilig gesteld.

Nadat tijdens het seizoen door een paar schakers van andere teams terloops werd opgemerkt dat Denk en Zet A, gezien de rating van de basisspelers, zeker wel voor het kampioenschap zou gaan, doet het deugd om aan dees (en gene) te kunnen melden dat aan deze verwachting is voldaan: het blijven immers toch maar vier borden met (meestal dan toch) menselijke schakers. En waar mensen zijn, worden fouten gemaakt etc. etc.

Peter van de Breevaart had op het vierde bord een korte avond tegen Jeroen Frijhoff. Laatstgenoemde verslikte zich in een schijnoffer, waarna schijn harde werkelijkheid werd en er allerlei stukken van het bord gingen. Beide heren hadden de partij liever langer gezien, maar binnen een Zeeuws kwartiertje stond Denk en Zet A op een 1-0 voorsprong.

Olaf van der Sloot was door de teamleider uit mededogen op het tweede bord neergezet. Het mededogen was gebaseerd op mogelijke gevolgen van een jetlag die van der Sloot zou kunnen ondervinden van zijn recente Aziatische trip. Gelukkig voor zowel van der Sloot als het thuisspelende team bleek van der Sloot geen menselijke fouten te maken in zijn partij tegen de teamcaptain van de Middelburgenaren. Joost Kerssemakers maakte deze eigenlijk ook niet en speelde een degelijke en goede partij. Toch was het uiteindelijk van der Sloot die het op papier grote ratingverschil eer aan deed door de winst binnen te halen en het kampioenschap al veilig te stellen (2-0).

Het genoemde mededogen had als gevolg dat Rick van de Breevaart op het eerste bord mocht/moest plaatsnemen. Hij kon zijn positieve laatste eerste bord ervaring tegen Michael Wise geen vervolg geven. Na vorige week in de interne competitie van Raymond Leemreijze te hebben gewonnen werd deze vrijdagavond tegen de iets lager (dan hemzelf) gerate Ronald Lauer de andere zijde van de medaille weer bekeken. Van de Breevaart stond al snel gedrongen en Lauer liet zijn prooi niet meer los (2-1).

Tenslotte was de partij tussen Sebastiaan Koedoot en Jos de Jager nog bezig. Ooit hadden beide heren eens tegen over elkaar gezeten tijdens een PKS, maar dat was toen het PKS nog goed bezocht werd: erg lang geleden dus. In het middenspel draaide Koedoot de duimschroeven aan, maar verzuimde om op het juiste moment een schijnoffer met zijn toren te plaatsen op de f3 pion: wel bekeken als kandidaatzet, maar besloten om geen ongewis spel op te zoeken en liever een overwegende stelling en vrijpion op een degelijke manier te verzilveren. De Jager verdedigde echter correct en het was lastig om het juiste plan te bedenken. Toen Koedoot door de druk toch een pion kon winnen en de dames kon wisselen was het gespeeld. Net als vorige week in de interne partij tegen Theo Blonet bleek deze pluspion in combinatie met de positionering van de koningen voldoende om de winst binnen te halen. Een winst die bespoedigd werd doordat de Jager zijn toren weggaf door deze los te laten met de koning (3-1).

Deze vrijdagavond gebeurde er nog veel meer. Nadat Denk en Zet C vorige week vrijdag 2-2 op de schaakzolder speelde tegen Zierikzee C (juiste timing van remiseaanbod van Wilco Lindhout tegen John van Dalsen, winst van Juan de Graaf tegen Frans Nijman, verlies van Andries de Meyer tegen Marco Vieveen – die een paar zetten voor het einde (terecht) al aangaf dat hij ging winnen, waardoor Jan de Graaf en Piet de Vreede tot remise besloten en de Vreede zijn niet op de schaakzolder verliezen record behoudt), trok ze nu naar Goes om het tegen het plaatselijke C team op te nemen. De Tholenaren konden het kampioenschap van Goes niet uitstellen tot de laatste ronde: vader en zoon de Graaf konden het niet bolwerken tegen Mark Paul en Eliza de Jong, alsmede ging Hans Smits onderuit tegen nestor Jo Tholenaar. De eer werd gered door Bart Hertog die op het eerste bord Rob Dekker verschalkte. Felicitaties voor Goes C die met deze (eveneens) 3-1 het kampioenschap grijpt in de derde klasse avondcompetitie.

Halverwege de avond kwamen Corné Niemantsverdriet (die vorige week intern van Hans Smits had gewonnen) en Andries de Meyer nog langs. Zij hadden het D en C team van de jeugd begeleid met wisselende resultaten. Het D team kon het niet bolwerken tegen Souburg D1. René Rajtar kon (in zijn eerste seizoen bij Denk en Zet) de eer redden. Jonathan Quist, Ruud van Luik en Joan Eerland hebben weer de nodige ervaring opgedaan.  

Het C team daarentegen bleek het oponthoud bij de tunnel (Poolse vrachtwagen met lekke band) te hebben gebruikt voor een mental boost: verrassend klopte onze toekomst de koploper Landau C1 met 1,5 – 2,5 en kwam in de eindstand 2,5 bordpunten tekort om het kampioenschap te grijpen: sterker nog, effectief hadden ze in deze wedstrijd met een 4 – 0 genoeg gehad en dat had met wat geluk zo maar gekund. Op het eerste bord verloor Stef Verjaal na zijn hoger gerate tegenstander  redelijk te hebben weggespeeld.  David Chen won op het tweede bord een pluspion toreneindspel dankzij juiste inzet van de koning. Ard van Luik verzwakte zijn koningsstelsel met g3, waarna zijn tegenstander alle stukken richting de witte koning gooide. Deze aanval had een combinatie kunnen opleveren, maar dat werd door de Landauer niet gezien. Een vesting en zetherhaling werd remise. Tenslotte speelde Sjoerd Quist volgens begeleider de Meyer een partij met een ritalincurve (himmelhoch jauchzend und zum rode bedrübt). Na de curve van eigenlijk dame te moeten verliezen, dame te moeten winnen, mat te kunnen gaan, werd de curve afgevlakt tot een kwaliteit achterstand, maar wel een vrijpion en een actievere koning en dus het punt. Knappe teamprestatie!

Er werd ook nog intern gespeeld. Joost van Eenennaam en Theo Blonet kwamen remise overeen. Beiden hadden vorige week verloren in een eindspel, waarin ze allebei één pion achter stonden. Blonet tegen Koedoot en van Eenennaam in een ultralange partij tegen Johnny van den Berge. Laatstgenoemde wist eerder deze vrijdagavond Ibrahim Bajramovic te verslaan door eerst een pion en daarna een paard buit te maken. Tenslotte deden Raymond Leemreijze en Wilco Lindhout het licht uit, waarbij Lindhout de grootste glimlach had, omdat hij het onderlinge treffen in zijn voordeel had beslist.

De eerste twee woorden van deze titel zijn al eens eerder gebruikt, toen het juist een tegenovergestelde verwachting (link) betrof. Die verwachting aan het begin van vorig seizoen werd  uiteindelijk ook op seizoenbasis ingelost door – toch niet onverdienstelijk - met 4 wedstrijdpunten te eindigen, maar op bordpunten te degraderen vanuit de eerste klasse naar de huidige tweede klasse. Jammer dat er toen geen promotie-degradatie wedstrijd werd ingelast tegen de nummer 2 van de tweede klasse destijds , welke plotsklaps - vanuit de reglementen bekeken - ‘gratis’ werd toegevoegd aan de huidige eerste klasse. Had analoog aan de promotie-degradatie regeling van de zaterdag competitie wel zo logisch geleken. Maar onze degradatie brengt ons nu achteraf een ander voordeel van het nadeel van deze absink: naast ons bezoek aan Ter Reede mogen we nu hopelijk weer een klok verwelkomen ;-) en is er weer een excuus voor een feestje. Volgend seizoen Denk en Zet B?