Met nog twee ronden te gaan in de interne competitie staan na afgelopen vrijdagavond de eerste twee posities vast alsmede is de samenstelling (maar nog niet de precieze volgorde) van de top tien ook duidelijk.  Sebastiaan Koedoot wist zijn tiende titel veilig te stellen door zijn eerste achter-het-bord ontmoeting van dit seizoen met Theo Blonet te winnen. Na pionwinst probeerde hij in een open stelling Blonet het rokeren te beletten, waarna Blonet prompt een toren cadeau gaf.

Na vorig jaar net het podium gemist te hebben, stelde Rick van de Breevaart zijn tweede plaats zeker door in een wilde partij met allerlei penningen, tegenpenningen en op de loer liggende combinaties in een gelijk loper eindspel met 1 surpluspion remise overeen te komen. Na dit einde werd er nog door alle stuurlui gekeken of de stelling niet gewonnen kon wonnen, maar de meerderheid van het tribunaal koos toch voor de remise.

Bij de strijd om de laaste podiumpositie staat de deur nog gedeeltelijk open. Dit had wijder kunnen zijn, maar Joost van Eenennaam kon niet optimaal profiteren van de afwezigheid van Johnny van den Berge. Hij had namelijk in die wilde partij tegen van de Breevaart het paardoffer kunnen accepteren. De daarna komende penning van de witte toren op zijn loper had hij kunnen pareren door een subtiel torenzetje dat alleen een toevallige passant had gezien, waardoor hij een stuk voor zou blijven. Nu koos hij ervoor om de torens te ruilen, waardoor van de Breevaart een pion voorbleef. Maar in dit soort wilde partijen is de enige juiste zet vinden zeker geen sinicure. In ieder geval een mooi schouwspel en blijvend voer voor analyse.

Eerder die avond hadden Wilco Lindhout en Ibrahim Bajramovic hun top tien positie verstevigd door respectievelijk Hans Smits en Raymond Leemreijze te verslaan. Een toren achterstand bleek Smits niet meer te kunnen overbruggen. Leemreijze ging ten onder in een complexe stelling.

Een avond waarin de meest wilde partij de enige partij bleek zonder winnaar. Dat is best bijzonder. Althans normaal gesproken dan. De meester had tijdens alle schermutselingen tijdens de partij al opgemerkt dat het gewoon een remise zou worden: blijkbaar heeft dus niet altijd de winnaar gelijk.