Slechts vier schakers vonden de weg naar Scherpenisse op deze vrijdagavond. Lang geleden dat er zo een lage opkomst was op een avond dat er geen externe teamwedstrijden gespeeld worden. Hoewel laag, was het aantal net genoeg om een geldige interne ronde te spelen.

Hans Smits werd bij de loting gekoppeld aan Sebastiaan Koedoot. Of het uit solidariteitsgevoel was is niet duidelijk, maar na e4-c5 besloot Smits om gelijk het witte voordeel van een zet voorsprong terug te geven aan Koedoot, door Lb5 te spelen. Na het zwarte a6 werd de witte loper min of meer gedwongen om te verkassen naar een ander veld. Smits bleek te genereus met het schenken van tempi, omdat Koedoot nog een keer of twee ontwikkelde witte stukken kon dwingen om nog eens te zetten, waarbij de zwarte stukken gelijk (beter) ontwikkeld werden. Zo goed ontwikkeld zelfs, dat na het winnen van de witte centrumpion op e4, de zwarte aanvallende stukken de witte verdedigende stukken domineerden, waardoor er eerst een paard verloren ging gevolgd, waarna mat op f2 volgde.

Joost van Eenennaam nam al snel het initiatief in zijn partij. Naast het voordeel van de ‘extra’ zet van wit deed tegenstander Corné Niemantsverdriet nog een extra duit in het (tempoverlies)zakje, door zijn paard naar de rand te spelen, welke via de witte pionopstoot op de damevleugel genoodzaakt werd weer zijn oude plekje op c6 in te nemen. Zwart herhaalde nog eens een soortgelijk tempoverlies, waardoor de witte stelling aangenaam oogde met meer ruimte om te manoeuvreren. Niemantsverdriet besloot om als tegengewicht de witte kort gerokeerde en gefianchetteerde koningstelling te bestoken door met een paard in de vijandelijke linies te springen en dit ros te steunen door het opspelen van de g-pion naar de vijfde rij. Doordat van Eenennaam dit toeliet kon zwart dit paard ruilen tegen de witte koningsloper, waardoor de witte velden rondom de witte koning zwak werden. Ondanks een pion voorsprong stonden opeens de witte stukken op de foute velden en wist Niemantsverdriet zijn stukken zo te posteren dan van Eenennaam moest kiezen tussen dameverlies of toezien hoe hij in drie zetten mat zou gaan op g2. Hij koos uiteindelijk voor het alternatief van opgeven.

Door deze overwinning stijgt Niemantsverdriet naar een keurige zesde plek vlak achter van Eenennaam, welke - net als Koedoot en Smits - zijn positie op de ranglijst handhaaft