Naast dat de maan door de kale knotwilgen langs de oude postweg scheen, raasde ook de wind wild over het polderlandschap rondom Scherpenisse. En in een historisch monumentaal pand blijft dat niet onmerkbaar. Vergezeld door het knusse fluiten van de wind rondom de schaakzolder werkten acht spelers hun partij af.

Juan de Graaf zag zich genoodzaakt om een stuk te geven voor twee pionnen, waarbij de koning van Rick van de Breevaart op de tocht leek te staan, maar uiteindelijk bleken de kieren en gaten bij de lang gerokeerde koning van de Graaf groter te zijn. Met de dames op het bord zijn deze kieren en gaten des te kwetsbaarder.

De dames waren er in de partij tussen Joost van Eenennaam en Raymond Leemreijze al heel snel af. Hierdoor kon Leemreijze niet meer rokeren: iets wat niet per se een nadeel hoeft te zijn in een dameloze stelling, maar het kostte hem aanvankelijk wel een pion. En toen van Eenennaam deze vrijpion in het centrum kon laten opstomen gooide Leemreijze er een paard tegenaan, maar dit kon het springtij niet keren.

Ibrahaim Bajramovic begon stormachtig aan zijn partij tegen Wilco Lindhout. Lindhout had echter zijn dubbele beglazing goed op orde, waardoor de stormschade uitbleef. Uiteindelijk wist Lindhout te counteren en het punt mede dankzij zijn sterke dame binnen te halen.

Adrian Stoutjesdijk kreeg met de witte stukken een kans om licht in het voordeel te komen tegen Sebastiaan Koedoot, maar verzuimde om een pion af te ruilen, nadat hij Koedoot in tempoverlies had gedwongen. Hierna kon Koedoot op zijn beurt de stukken van Stoutjesdijk terug dringen en nadat laatstgenoemde zijn loper liet insluiten werd er nog wel een tijd doorgeschaakt, maar kon Stoutjesdijk dit seizoen eerder uitgehaalde kunststukjes geen vervolg geven.