Met dat motto consolideerde de jeugdige Marcel van de Berge zijn koppositie. Nadat hij vorige week verrassend kampioen Dig de Graaf op remise hield (waar zelfs nog meer in had gezeten) en daardoor de koppositie veroverde, trakteerde hij nu zijn oudere broer Johnny van de Berge op een nul. Hoewel deze partij het langst duurde was het bij deze partij ook het snelst duidelijk wie van de twee broers met de prijs aan de haal ging. Van de Berge junior trok met de witte stukken fel van leer op de zwarte koningsvleugel en wist hierbij de zwarte koning al snel te isoleren. Toen van de Berge senior uiteindelijk zijn zwaardere stukken van de damevleugel kon gaan betrekken in het spel waren er al teveel van zijn pionnen gevallen om het tij te doen keren.

De eerste partij die gereed was betrof die tussen Dig de Graaf en Andries de Meyer. Hoewel de Philidor de laatste maanden in schijnt te zijn bediende de Meyer zich van een meer gangbare Spaanse verdediging. De Graaf tartte de - overigens ook in het boekje "Oom Jan leert zijn neefje schaken"" uitgelegde - basisregel om in de opening nooit meerdere keren met een zwaarder stuk te zetten. Of zijn voorkeur voor damezetten door de externe wedstrijd van de avond ervoor in Koudekerke kwam zullen we nooit weten, maar feit was dat de Graaf ruim een handvol zetten achter elkaar met de witte negenpunter deed. De Meyer leek via een schijnkwaliteitsoffer een stuk te winnen, maar de Graaf kon dit via een tussenzet met de loper dit schijnoffer tot een werkelijk offer te bombarderen. Met een kwaliteit en pion achter hield de Meyer het voor gezien.

Binnen mum van tijd was hierna ook de naastgelegen partij tussen Rick van de Breevaart en Jan van de Sleen voorbij. Van de Breevaart die zijn miserabele start van vorig jaar aan het kopiëren leek te zijn wist al snel een stuk te winnen en hierdoor een winstpartij toe te voegen aan zijn slechte interne reeks tot nu toe.

Sebastiaan Koedoot wist door een overwinning op Ibrahim Bajramovic in het spoor te blijven van Marcel van de Berge en Dig de Graaf. Met de zwarte stukken kwam er half open dpion-opening op het bord, waarbij Bajramovic met de witte pionnen eerst het centrum leek te beheersen. Door een voorbereidend paardmanoeuvre van Koedoot konden de zwarte stukken dit witte centrum van alle kanten bestoken, waarna Koedoot door een aantal nauwkeurige zetten het centrum kon overnemen, waarna de witte stelling in elkaar stortte.

De laatste partij die vrijdagavond gespeeld werd was die tussen de twee nestoren Raymond Leemreijze en Theo Blonet. In een ruilvariant van de Caro-kann liet Blonet in zijn eerste interne match van dit seizoen zien dat hij het (romantische) schaken nog niet verleerd was. Na eerst een pion te hebben gewonnen verzilverde hij de partij en maakte hierdoor een sprongetje op de ranglijst.