Tijdens de laatste interne competitieronde van het schaakseizoen wisten acht (eigenlijk negen) schakers de schaakzolder te vinden. Begeleid door de romantische tsjilpende zwaluwen welke zich buiten ophielden werden vier partijen in een gemoedelijke sfeer afgewerkt.

Bart Hertog maakte nog kans op de vierde plaats, maar dan moest hij de huidige nummer vier Rick van de Breevaart in een direct duel verslaan. Van de Breevaart bracht het betoverende koningsgambiet op het bord, welke Hertog met zwart aannam. In een scherpe stelling, waar de vier lopers een vrij blikveld hadden vergaloppeerde Hertog zich, waarna zijn dame middeleeuws geschaakt werd en hij opgaf.

Ibrahim Bajramovic streed ook voor positieverbetering op de ranglijst tegen Wilco Lindhout. In een gesloten Siciliaan manoeuvreerde Bajramovic met zwart het beste, wat hem de winst en de tiende plaats op de ranglijst oplevert.

Theo Blonet en Marcel van den Berge stonden voor deze partij precies gelijk op de ranglijst op de zesde positie. Blonet speelde met wit de Rossolimo-variant en al snel sloeg de vlam in de pan. A la de 18 eeuwse edelman Labourdannais plaatste Blonet een geromantiseerd offer. Van den Berge ging hier eerst op juiste wijze mee om, maar speelde daarna niet secuur genoeg. Blonet zag zijn lofzang op het schaakspel van vroegere tijden bijna beloond, doordat hij de partij met mat in twee kon voltooien. Blonet deed het credo van de vereniging geen eer aan door dit een zet te laat te zien en kwam daarna (het geofferde) materiaal tekort, waardoor de gladiolen en de zesde positie bij van de Berge terecht kwamen.

Peter van de Breevaart beantwoordde de Siciliaanse verdediging van Sebastiaan Koedoot met de zogenaamde Grand-Prix attack. Het spel kwam al snel in Franse vaarwateren terecht, met dien verschil dat Koedoot de Franse probleemloper nu op zet drie al buiten de stelling kon brengen, waardoor zwart gemakkelijker spel krijgt dan in de vergelijkbare Franse doorschuifvariant. Van de Breevaart toonde zich ook een bewonderaar van vroegere tijden door een incorrect paardoffer te plaatsen. Koedoot verdedigde adequaat, waardoor wit geen compensatie kreeg voor het offer. Via een mooi miniatuurtje besliste Koedoot de partij in stijl. De witte koning op h1, witte pionnen op h2 en g2, een zwarte toren op h8, zwarte pion op h4, de zwarte dame op a7 en een gecombineerd paardschaak schijnoffer op g3 leidde tot dameverlies of mat en deed van de Breevaart de vlag strijken.

Met deze overwinning toont Sebastiaan Koedoot met een afgetekend puntentotaal van 545 en bijbehorend scoringspercentage van 87,5 op overtuigende wijze aan dat hij dit seizoen de terechte clubkampioen is geworden van Denk en Zet. Meervoudig ex-clubkampioen Dig de Graaf volgt met 476 punten en 77,8 procent op de tweede plaats. Het ‘podium’ wordt gecompleteerd door Peter van de Breevaart. Van de Breevaart die lang meestreed om de titel eindigt met 385 punten en 70 procent op een verdienstelijke derde plaats.

Komende vrijdag worden de prijzen aan de jeugd en senioren uitgereikt, waarna ze gemengd het jaarlijkse doorgeefschaaktoernooi spelen, wat altijd tot hilarische taferelen leidt. Het seizoen wordt de laatste vrijdag van mei afgesloten met een snelschaaktoernooi. Daarna is er drie maanden een schaakstop op de zolder, want zoals de zwaluwen al aangaven: een zwerm zwaluwen maakt echt bijna zomer(vakantie