Peter van de Breevaart in vorm
Geplaatst 24 februari 2012
Na de eerdere winst op nummer drie Sebastiaan Koedoot moest deze keer nummer twee Johnny van den Berge geloven aan de dadendrang van Peter van de Breevaart. Van den Berge nam na een Siciliaanse verdediging een vergiftigde pion of f4 waarna Van de Breevaart groot ontwikkelingsvoorsprong kreeg. Dit resulteerde in winst van meerdere pionnen op de damevleugel en met sterk stukkenspel over de open lijnen haalde Van de Breevaart de buit binnen. Hierdoor legde hij beslag op de vierde plaats omdat Bart Hertog een misstap beging tegen Corne Niemantsverdriet.
Hertog koos namelijk voor een opportunistisch paardoffer op e4 in een poging het centrum open te breken. Na nog wat taktische verwikkelingen was het kruit echter verschoten en trok Niemantsverdriet de partij koelbloedig naar zich toe.
Dig de Graaf profiteerde optimaal van het verlies van Johnny van den Berge door zelf te winnen van Rick van de Breevaart. In een Spaanse partij verzwakte De Graaf de zwarte pionnenstelling en kwam positioneel beter te staan met pionwinst tot gevolg. Nadat een gepend paard met de dame in plaats van toren werd terug genomen won De Graaf een toren en hield Van de Breevaart het voor gezien.
Broer Guido van de Breevaart moest er ook aan geloven in zijn partij tegen Sebastiaan Koedoot die daardoor weer dicht bij de nummer twee plaats komt. Door goed stukkenspel van Koedoot over de a1-h8 diagonaal en open b lijn kon Van de Breevaart verlies van enkele pionnen niet voorkomen. Nadat hij z’n dame ook nog naar het verkeerde veld speelde stond hij pardoes mat.
Al heel vroeg in de opening ging het mis bij Wilco Lindhout in zijn partij tegen Jan van der Sleen. Door enkele onlogische “ontwikkelings” zetten met loper en pion gaf hij Van der Sleen de mogelijkheid een mataanval op f2 uit te voeren waardoor Lindhout een stuk moest offeren binnen de 10e zet. Nadat Van der Sleen ook nog met een paard kon binnendringen was verdere schade niet te beperken en gingen de punten naar Van der Sleen.
Dat zelfde leek te gaan gebeuren bij Raymond Leemreijze die de strijd had aangebonden tegen Ibrahim Bajramovic. Leemreijze kon vanwege een penning inslaan op d4 waardoor het paard of f3 onverdedigbaar werd. Hij zag dit echter niet waardoor er een remise-achtig eindspel ontstond met torenpaar en ongelijk lopers. Toch ging Leemreijze in de fout en moest daardoor in het eindspel capituleren.
Over en weer ging het ook bij Hans Dijke en nieuw lid Hans Smits. De beste kansen waren aanvankelijk voor Smits die verzuimde op h7 in te slaan na een eerder stukoffer van Dijke. Door verlies van meerdere tempi liet Smits het bekende kaas van z’n brood eten waardoor Dijke verschillend materiaal won en daardoor ook de partij.