In de ontknoping van het jaarlijkse oliebollentoernooi van Denk en Zet speelde Pat een belangrijke rol.  Voor alle duidelijkheid: hiermee wordt de schaakterm bedoeld en niet een nieuw verenigingslid, welke is vernoemd naar de legendarische Ierse (voetbal)goalie, autocoureur en/of worstelaar.

In de negende (en laatste) ronde van dit gecombineerde jeugd- en senioren snelschaaktoernooi wist junior Nicoline een patstelling te verkrijgen tegen senior Hans. Hoewel dit ook bepalend had kunnen zijn voor toernooiwinst (weerstandspunten etc.), was de andere patstelling drie borden verderop direct bepalend voor eindwinst.

Tot aan de slotronde hadden zowel titelverdediger Olaf van der Sloot als het nieuwe verenigingslid Rick van der Pluijm (dus geen Pat, maar een tweede Rick) 7 uit 8 gescoord. “Gewoon” winnen van Guido was voor Olaf voldoende voor de toernooiwinst, omdat hij in de eerste ronde Rick had weten te kloppen en onderling resultaat de eerste tie-breaker was. Of het nu de druk was, het commentaar van het bord naast hem, het eerdere verlies tegen Andries, of gewoon de sluwheid van Guido, opeens was het pat en daarmee ging de eindwinst naar Rick.

Een terechte eindwinst voor van der Pluijm, want na het verlies op tijd in de eerste ronde (in slechtere stelling), werden alle acht daarna volgende partijen soeverein gewonnen. Soeverein was het woord, waar Sebastiaan bij de prijsuitreiking naarstig naar zocht maar niet kon vinden: misschien wel omdat hij zelf sinds 2013 (of 2014?) het toernooi niet meer gewonnen heeft, maar ondanks zijn ongelukkig verlies tegen van der Sloot (en mede dankzij zijn gelukkige winst tegen Wilco) was Sebastiaan toch tevreden met 7 uit 9 en een derde plaats.

Van de twintig deelnemers waren er zeven junioren, waarbij Jonathan wederom een prima prestatie leverde door de nodige senioren aan de zegekar te binden en met vijf punten (en 48 weerstandspunten) afgetekend de eerste junior te worden. Joan, Mariët en Jacco eindigden op vier punten, Nicoline op drie plus de pat-remise, Bryan een puntje minder en Olaf wist ook het scorebord nog te bereiken. Uiteraard was er voor iedereen minimaal één (snoep)prijsje, welke prijzen weer allemaal netjes geregeld waren door Corné. Of de snoep meteen is opgegaan valt te betwijfelen, omdat tijdens het toernooi de door Guido geregelde oliebollen gretig aftrek vonden.

Van de ‘tiener’ senioren scoorde Adrian het best met vijf punten, Joost een halfje minder en Stef en Daniël daar weer een halfje onder, waarbij gezegd moet worden dat Stef de meeste weerstandspunten van het hele veld had, namelijk 48,5.

Wat betreft de overige 'tienerplus' senioren compenseerde Peter zijn slechte start door uiteindelijk toch met 5,5 punt op de vierde plaats te komen. Wilco had na een geweldige start eigenlijk meer verdiend dan de vijf punten, waarmee hij eindigde, maar ja dat is snelschaak. Guido begon ook sterk, maar moest ook berusten in vijf punten. Andries moest op gang komen en eindigde op vier punten. Raymond wist een keurige drie punten te halen en ook Hans wist in zes partijen 1,5 punt te vergaren.

Wederom een geslaagde gecombineerde activiteit, met de nodige ontspanning en plezier. Er is wel een dingetje waar de organisatie over gaat nadenken voor de editie van volgend seizoen. Dit betreft het mogelijk verbieden van het herdersmat, of om daar slechts een half punt aan toe te kennen. Deze editie kwam het net zo vaak voor als het aantal keren Pat.