De Nieuwjaarsduik schijnt op diverse plaatsen in Nederland traditie te zijn. Dit jaar is de buiten- alsmede de watertemperatuur  geschikter dan ooit om de sprong te wagen. Letterlijk niet besteed aan de schakers van Denk en Zet deze vrijdagavond, maar toch enige verwantschap deze speelavond. Juan de Graaf nam het voortouw door op het allerlaatste moment koudwatervrees te krijgen en te besluiten om deze avond niet mee te spelen in de interne competitie. Een besluit gebaseerd op zijn spelpeil in de partij eerder die avond bij de jeugd: zelfkennis is de begin van alle wijsheid, dus ongetwijfeld een juist besluit.

Guido van de Breevaart was helemaal klaar voor zijn sinds maanden hernieuwde verkenningsduik in het schaakbord, maar moest lijdzaam aan de kant toezien hoe de mede-schakers wel de woelige wateren mochten opzoeken. Van de Breevaart was namelijk oneven: dit lijdzaam toezien levert dan wel de eigenwaarde op, maar meedoen is altijd nog beter dan (niet) winnen.

Voor Wilco Lindhout was deze eerste wedstrijd van dit jaar een koude douche. Binnen enkele zetten werd hij pootje gelicht door de onderstroom van Ibrahim Bajramovic. Deze twee pionnen achterstand kwam Lindhout niet te boven en Bajramovic trok de eerste winst deze avond naar zich toe.

Ook Corné Niemantsverdriet ging kopje onder  toen hij va-banque de grote golf van Jan de Graaf probeerde te bedwingen. Zijn snelle offer van een stuk voor twee pionnen met aanval op de koningsstelling werd ingegeven door zijn resultaat tot op heden tegen de Graaf. Liever heldhaftig ten onder gaan dan traag kabbelend uiteindelijk de strijd te moeten verliezen. De Graaf gaf geen krimp en aldus gebeurde het eerste.

Rick van de Breevaart hield het ook niet droog. In de topper tegen Joost van Eenennaam  moest hij zijn eerste verliespartij van dit seizoen incasseren. Ook hier werd woelig en troebel water opgezocht door de ruil van een stuk tegen twee pionnen en ook hier ging degene met het stuk minder ten onder. Van Eenennaam blijft altijd het uiterste uit een partij halen en dit heeft hem tot zoverre op de tweede plaats gebracht in de rangschikking, waarbij alles nog zeer wel mogelijk is voor dit jeugdige talent.

Raymond Leemreijze die ook altijd het uiterste uit een partij blijft halen en vaak geen genoegen neemt met remise, wist de dansende stukken van tegenstander Hans Smits in het waterballet uiteindelijk het meest kopje onder te duwen, waardoor Smits moest opgeven.

Tenslotte was Sebastiaan Koedoot degene die het langst nodig had om zijn winstpartij op het droge te halen. In een spannende partij, waar lang niets geslagen werd, bleek zijn aanval op de damevleugel eerder door te slaan dan die van tegenstander Theo Blonet op de koningsvleugel.

Deze Nieuwjaarsduik is nog maar een voorproefje voor de rest van dit jaar. Zoet, zout of brak. Alle genoemde en niet genoemde schakers zullen deze smaken water nog wel gaan proeven dit jaar, waar overwinningen zich zullen afwisselen met verliespartijen en her en der zelfs een remise. Dat het voor iedereen maar een mooi jaar mag worden!