Misrekeningen en vastberadenheid
Geplaatst 11 december 2016
Vorige week geen verslag, dus bij deze een gecombineerde versie. Dankzij Raymond Leemreijze werd er vorige week vrijdagavond vier december gewoon weer geschaakt. Met zijn magic touch had hij het oude vertrouwde koffiezetapparaat weer werkend gekregen en kon iedereen weer aan de bak: zowel op de 64 velden als aan de letterlijke zwarte bak.

Het zwarte goud bracht Leemreijze zelf geen geluk. Nadat hij vorige week er tegen Alec Harmsen aan moest geloven door in het eindspel zich misrekend te hebben in het verre eindspel in de race naar promotie (tussenschaak gemist), ging hij nu snel de fout in tegen Rick van de Breevaart, die met deze overwinning zijn derde positie verstevigde.

Harmsen doet het de laatste weken sowieso goed. Ook nu wist hij weer te winnen. Nu misrekende Andries de Meyer zich, doordat hij dacht een ander stuk te kunnen terugslaan toen Harmsen bij hem een stuk insloeg. De Meyer overzag echter dat de inslag van Harmsen met schaak gepaard ging en kwam dus een stuk achter, dat hem uiteindelijk de partij kostte. Zo zie je maar dat de tijd nemen voor je partij (wat Harmsen steeds meer doet) soms best vruchten afwerpt.

Let wel, soms, niet altijd. Vorige week was dit wel het geval bij Sebastiaan Koedoot tegen Wilco Lindhout. Koedoot nam flink de tijd om alle varianten door te rekenen die er zouden kunnen komen na het meesnoepen van een pionnetje, waarbij zijn eigen dame in de penning kwam te staan. Deze berekeningen bleken en bleven accuraat, waardoor Lindhout zijn toren ook nog eens opgesloten raakte door twee paarden van Koedoot (aan de rand notabene), waarna de koploper de winst kon bijschrijven. Iets wat hij deze week ook leek te gaan doen in de partij tegen Johnny van den Berge. Na diverse schermutselingen was Koedoot een paard tegen een pion voorgekomen. Hiervoor had hij wel de nodige tijd geïnvesteerd en met de grote stukken nog op het bord blijft het altijd oppassen. In tijdnood won Koedoot een pion en liet zich verlokken om nog een centrumpion mee te nemen. Via een mini-afruil wist van den Berge daardoor het paard terug te winnen en plaatste een remiseaanbod met een pion minder, maar zeven minuten meer. Koedoot fixeerde zich alleen maar op een manier om de geïsoleerde a-pion te verschalken, waardoor hij twee verbonden vrijpionnen voor zou komen te staan, maar nam (en had) te weinig tijd om de stelling goed in ogenschouw te nemen. Van den Berge had dit wel en via een schijnoffer (op straffe van mat achter de paaltjes) wist hij een toren te winnen, waarna Koedoot gelijk van den Berge feliciteerde.

Daar waar Leemreijze twee weken achtereen, ondanks zijn doorzettingsvermogen en vastberadenheid geen resultaten wist te boeken, deed Joost van Eenennaam dit wel. Daar waar hij twee en drie weken geleden dankzij deze vastberadenheid al mindere stellingen had weten om te buigen naar halve punten tegen Koedoot en Blonet kwam hij nu tegen Wilco Lindhout een pion achter, maar wist hij Lindhout toch te piepelen en ging er met de volle winst vandoor. Dit leek hij vorige week ook al snel te gaan doen in zijn partij tegen Johnny van den Berge. Met twee ver opgerukte centrumpionnen zette hij volle druk op de stelling van van den Berge, maar deze verdedigde taai en wist de remisehaven te bereiken.

Theo Blonet wist het vorige week niet te bolwerken tegen Jan de Graaf. De partij ging diep, maar zoals vaker hield de Graaf het overzicht en tikte het punt binnen. Vanavond nam Blonet ‘wraak’ door dan maar zoon Juan de Graaf te verslaan. Laatsgenoemde hield lang staat en had wellicht nog wel even door kunnen spelen, maar kon het uiteindelijk, net als vorige week tegen Corné Niemantsverdriet niet bolwerken. Toen kwam hij goed uit de opening, maar wist geen juiste voortzetting te vinden, waardoor Niemantsverdriet een stuk en de partij kon winnen.

Tenslotte was er vorige week vrijdagavond nog de partij tussen Hans Smits en Ibrahim Bajramovic. Smits was geen schim van zichzelf in vergelijking tot zijn partijen van de weken daarvoor en Bajramovic kon al snel de partij naar zich toe trekken. Vanavond konden beide heren de schimmen van zichzelf niet laten zien, niet omdat ze slecht speelden, maar omdat ze zich af hadden gemeld en niet aanwezig waren op de schaakzolder.