Deze vrijdagavond stonden er twee externe wedstrijden op het programma. De heren van het B-team van Denk en Zet ontvingen de heren van het B-team van zustervereniging Zierikzee en het vlaggenschip van Denk en Zet ontving de heren van het B-team van De Zwarte Dame. Dezelfde drie verenigingen als zes dagen geleden (Zie Scherpe Combinatie tegen De Zwarte Dame) zaten dus naast en tegenover elkaar. Voornamelijk met andere spelers nu, maar toch een soort van herhaling (en herkansing voor de nederlaag van 3-5) met als bonus een voortzetting van de minimatch tussen Rinus den Hollander en Rick van de Breevaart. Ging het afgelopen zaterdag om de eerste stappen naar het ontlopen van (een beslissingswedstrijd aangaande promotie/) degradatie, nu ging het om de koploperspositie in de tweede klasse avondcompetitie alsmede om positionering in de subtop van de derde klasse avondcompetitie. Wat betreft die koploperspositie: De Zwarte Dame had tot nu toe één verliespunt behaald, daar waar Denk en Zet alles nog gewonnen had.

Alle teams waren ruim op tijd aanwezig, en omdat de jeugd(leiders) keurig rekening had(den) gehouden met deze externe wedstrijden stonden alle borden al panklaar (complimenten voor deze discipline!) en had zodoende de wedstrijdleider zijn handen vrij om de gasten netjes te ontvangen. Nadat de uitstellingen waren uitgewisseld, voorzag hij de gasten van koffie en thee: blijkbaar waren de formaliteiten belangrijker dan de interne mens: de toon was gezet! (lees hierbij wel een dikke knipoog, voordat wij in onze uitwedstrijden in de toekomst op een droogje worden gezet). Misschien dat de wedstrijdleider geschrokken was van zijn eigen vertraagde gastvrijheid (de opvoeding is echt beter geweest), want pardoes benoemde hij bij het voorlezen van de opstelling, de spelers van Zierikzee als zijnde spelers van Kruiningen, nadat hij de minuut daarvoor de vier DZD-ers bij persoonlijke naam al had toegewezen aan de vier andere borden. Toch nog iets teveel met het hoofd bij de acht borden met Kruiningers van zes dagen daarvoor dan misschien? Niets van dit alles, het bleek gewoon algemene verstrooidheid (en geen psychologische oorlogsvoering) te zijn, want op het notatieformulier van zijn eigen partij verdraaide hij wit met zwart en de tegenstander van bord twee met de tegenstander van bord drie. Gelukkig hebben de teamleiders van de twee bezoekende verenigingen de (uitslagen en opstellingen op de) wedstrijdformulieren gecontroleerd met de door alle vier de teams overhandigende opstellingen, want het zes-ogen principe is nog beter dan het vier-ogen principe: zeker in het geval van twee verstrooide ogen.

Dankzij Rick van de Breevaart waren er ook weer voldoende notatieformulieren aanwezig en kon iedereen zijn (tegenstanders) creativiteit aan het papier toevertrouwen. Degenen die dat het kortst deden waren Ibrahim Bajramovic en Hans Baris. Op het tweede bord gingen ze als een speer naar het eindspel toe en werd het punt gedeeld: DEZ B – Zierikzee B: ½ - ½.

Kort daarna kreeg in de andere teamwedstrijd Sebastiaan Koedoot op het derde bord een remise aanbod van Ton van Vliet. Beiden hadden nog een paard en zeven pionnen. Van Vliet had nog ruim een half uur en Koedoot nog 23 minuten op het moment van het aanbod. Rondje lopen dan maar. Olaf van der Sloot leek beter te staan en stond daarbij ook nog eens zeeën van tijd voor. Peter van de Breevaart stond met twee pionnen achter duidelijk minder, maar met meer activiteit als enige compensatie. Rick van de Breevaart stond voor het oog gedrongen en had een lastige ver opgerukte witte pion te bekampen. Na een minuut of zeven nagedacht te hebben, besloot Koedoot om de remise aan te nemen. Gaan forceren in een gelijke stelling met veel minder tijd levert vaak het deksel op de neus op en hij hoopte dat zijn inschatting van de overige borden net zo was, zoals hij in eerste instantie de kop van zijn notatieformulier had ingevuld: verstrooid en bezijden de waarheid. Daarnaast schatte hij de van de Breevaarts kennende minimaal één toch nog wel tot wat creativiteit (en/of schwindel) in staat. Tenslotte was op dit moment van “vroege” remiseneming het duidelijk voor de rest van het team wat ze moesten doen: van der Sloot moest winnen en één van de van de Breevaarts moest minimaal remise spelen. DEZ A – De Zwarte Dame B ½ - ½.

Terug naar DEZ B – Zierikzee dan. Toen Paul Greefhorst de opstelling onder ogen kreeg was zijn eerste reactie dat dit best zwaar ging worden. Hij trof op het derde bord Joost van Eenennaam. Een inschatting die juist bleek te zijn. De jonge speler uit Scherpenisse wist Greefhorst te verschalken. Normaal gesproken zou Greefhorst de dag erna zijn revanche kunnen krijgen in het rapid toernooi in Zierikzee door traditiegetrouw dan van Koedoot te winnen, maar laatstgenoemde had al aangegeven (helaas) niet te kunnen meedoen met dit toernooi. Ongetwijfeld zal deze traditie nog wel in ere gehouden gaan worden in de toekomst. DEZ B – Zierikzee B: 1,5 – 1/2.

In dezelfde teamwedstrijd kreeg Guido van de Breevaart op het vierde bord drinken aangeboden door Piet de Vreede. Als dank voor deze versnapering bood van de Breevaart meteen remise aan. De Vreede die zich gesteund voelde door zijn historie van resultaten in zijn individuele partijen tegen de Tholenaren op de schaakzolder, sloeg dit aanbod af en had achteraf, zoals elke winnaar, gelijk. Van de Breevaart deed het niet goed en versterkte aldus de statistiek van de Vreede. Naar eigen zegen doet hij het thuis tegen Tholenaren een stuk slechter, dus voortaan zullen we de Zeeuwse competitieleider aan het begin van het seizoen verzoeken om alleen maar uit tegen Zierikzee te spelen. DEZ B – Zierikzee B: 1,5 – 1,5.

De ontknoping van deze wedstrijd volgde snel. Jan de Graaf was op het eerste bord weer in zijn favoriete? tijdnood gekomen tegen Kees Bimmel. Halverwege de partij leek Bimmel de overhand te krijgen na de e6 van de Graaf. Het witte paard dat daarna naar b5 kwam dreigde van alles (pion a7, loper of paard naar c7), maar somehow wist de Graaf zich te ontworstelen aan de dreigingen (luctor et emergo), waarna tot remise werd besloten. Eindstand in deze opsplitsing van Zie Scherpe Combinatie: DEZ B – Zierikzee B: 2-2.

Na een gezellige en stille (er waren immers nog drie partijen bezig) napraat tussen de leden van de combinatieverenigingen zochten de Zierikzeeënaren via de donkere wegen Schouwen weer op en keken van Vliet, Koedoot, de Graaf, Wilco Lindhout en Raymond Leemreijze in stilte en spanning toe hoe de strijd om de koploperspositie in de tweede klasse zich zou ontvouwen.

Alle drie resterende partijen waren in de tijdnoodfase beland. Van der Sloot had inmiddels op het tweede bord zijn tijdsvoordeel ge- en verbruikt om een winstweg te zoeken. Troef hierbij was een vrijpion op de d-lijn die driemaal aangevallen en driemaal gedekt stond, waardoor van der Sloot meer ruimte had om met zijn torens en koning te bewegen. Erik Dek bood remise aan, maar van der Sloot had niets te verliezen en besloot om met zijn koning de damevleugel binnen te gaan vallen.

Op datzelfde moment kantelde de partij op het vierde bord tussen Peter van de Breevaart en Wilco Krijnsen. De geofferde twee pionnen hadden van de Breevaart geen directe dreiging opgeleverd, buiten het feit dat hij meer ruimte had en de zwarte koning niet gerokeerd was en de zwarte toren op g6 bivakkeerde. Waarschijnlijk om deze zwarte toren op deze half open g-lijn tot recht te laten komen (witte koning op h2 met pionnen op g2 en h3) speelde Krijnsen zijn zwarte dame (ja die verwijzing naar ne naam van de vereniging blijft gepast gebruikt worden) naar de damevleugel om druk te kunnen gaan geven op g2 en zijn extra pionnen te kunnen gaan uitspelen. Dit wegspelen van de zwarte dame gaf van de Breevaart de mogelijkheid tot een schijnoffer van zijn paard op de pion op b5. Omdat de zwarte dame hiermee onder vuur kwam, moest Krijnsen of de dame verzetten of het paard elimineren. Bij terugnemen van het paard met de a-pion zou van de Breevaart via dameschaak de loper op b7 ophalen alsmede ook nog de a-pion: compleet gelijk spel in dat geval. Of het de tijd was of (de combinatie met) de impact van deze onverwachte zet, Krijnsen koos voor de mindere optie om de witte a-pion te slaan met zijn dame. Hierdoor kon Peter (het zit hem waarschijnlijk toch in de voornaam) een paardenvork plaatsen op d6 (op de koning op e8 en de loper op b7). Via deze petite combinaison sloeg de stand op het bord van twee pionnen achter om naar paard voor tegen een pion. Het gevoel bij Krijnsen (en van de Breevaart) moet een ieder bekend zijn…. Afgelopen zwarte zaterdag op herhaling, maar dan de andere kant op. Nu hopen dat van de Breevaart het koel zou kunnen afmaken en geen eeuwig schaak of zoiets om de oren zou krijgen.

Zoon Rick van de Breevaart was ondertussen bezig met het vechten tegen de bierkaai. Rinus den Hollander had zijn eerder opgebouwde druk via een ver opgerukte pion weten om te zetten in een licht stuk voorsprong alsmede twee vrijpionnen. Hij maakte daarbij ook nog eens geen onnauwkeurige zetten en via verplichte afruil van wat stukken kwam de witte overwinning steeds dichterbij. Toen van de Breevaart zijn dame weggaf was het gelijk uit, maar hoogstwaarschijnlijk was de uitslag niet anders geëindigd. Wederom knap blijven doorvechten door van de Breevaart, maar dat loont zich niet altijd. De match in de match werd dus gewonnen door den Hollander. DEZ A – De Zwarte Dame B  ½ - 1,5.

Kort daarna maakte van der Sloot gelijk. Het witte winstplan en het zwarte gebrek aan ruimte en tijd deden Dek de das om. Complimenten voor Dek om zolang nog stand te houden met zo weinig tijd en voor van der Sloot om te blijven zoeken in de stelling naar het juiste plan en dit ook te vinden. DEZ A – De Zwarte Dame B 1,5 – 1,5.

Iedereen rond het vierde bord. Peter van de Breevaart hield het hoofd koel en neutraliseerde de laatste twee dreigingen van Krijnsen: positioneren van zijn dame op het juiste veld om eeuwig schaak te voorkomen (dame g3+, dame e1+ etc.), zijn hangende centrumpion te verdedigen en de ver opgerukte vijandelijke a-pion (a3) onder controle te houden. Na een tussenschaak kon van de Breevaart zijn toren achter deze vijandelijke a-pion krijgen op a8 (met het doel deze pion op te halen en dan met zijn paard voorsprong de winst binnen te halen: er waren nog genoeg centrum- en koningsvleugelpionnen op het bord), waardoor zwart geen aanknopingspunten meer had. In een poging deze toch nog te vinden ging Krijnsen door zijn vlag. DEZ A – De Zwarte Dame B 2,5 – 1,5.

Mooie apotheose van een avond waarin (bijna) iedereen lekker geschaakt heeft en waarin weer eens bleek dat rating wel iets zegt, maar zeker niet bepalend is. Enige minpuntje van de avond was dat niet iedereen zich had afgemeld voor de interne competitie, zodat er één speler tekort was om een ronde te kunnen spelen in de interne competitie (gelukkig was de datastick niet voor niets meegenomen, want de resultaten en standen van de A- en B-groep van de jeugd zijn weer keurig bijgewerkt op de site). De al genoemde senioren Lindhout en Leemreijze lieten zich niet ontmoedigen door het niet doorgaan van de interne competitie en hebben onderling nog flink wat geschaakt en uiteindelijk werden ze ook nog eens beloond met de spannende ontknoping van de teamwedstrijd van het vlaggenschip: een herkansing tegen De Zwarte Dame, waarbij ze dit keer wel geslaagd is!