Grote opkomst in het nieuwe jaar
Geplaatst 06 januari 2012
Of iedereen speciale voornemens had voor het nieuwe jaar is niet bekend maar alle aktieve spelers op een na in de interne competitie waren aanwezig op de eerste schaakavond van 2012 waardoor er acht partijen werden gespeeld. Dig de Graaf deed goede zaken door van zijn direkte concurrent te winnen en zo revanche kreeg voor zijn eerdere verloren partij. In minder dan 20 zetten zette hij namelijk nummer twee Sebastiaan Koedoot opzij die er deze keer niet aan te pas kwam. Nummer drie Bart Hertog kwam ook niet verder dan een gelijkspel tegen Theo Blonet. Laatstgenoemde had prima spel maar kon het evenwicht niet verbreken. Johnny van den Berge bleef in de buurt van het podium door van zijn broer Marcel te winnen en staat slechts een fractie achter Hertog. Een knappe prestatie werd verricht door Guido van de Breevaart die Ibrahim Bajramovic opzij zette. Met prima spel kreeg hij twee pionnen voorsprong en leidde dit voordeel bekwaam naar winst. Broer Rick moest zich tevreden stellen met remise tegen Corne Niemantsverdriet. De Poortvlietenaar speelde solide en liet zich het kaas niet van het brood eten. Peter van de Breevaart ging met de volle buit aan de haal tegen Jan van der Sleen maar dit mocht wel een wonder worden genoemd. Van de Breevaart had namelijk in een koningsgambiet opportunistisch twee stukken geofferd maar kon niet doordrukken. Door meerdere onnodige foute zetten van Van der Sleen ging er echter toch weer materiaal verloren waardoor de vrijpion van Van der Breevaart beslissend was. Meer materiaalverlies was er bij de partij tussen Jan de Graaf en Wilco Lindhout. In een Siciliaan had Lindhout goed spel gekregen maar had een black-out in het middenspel nadat hij een toren niet terugsloeg. Dit was uiteraard voldoende voor de nul. In het nieuwe jaar mocht Denk en Zet weer een oud-lid verwelkomen. Hans Dijke heeft de draad weer opgepakt en liet zien het spelletje nog steeds te beheersen maar nog wel wat spelritme tekort te komen. In zijn partij tegen Raymond Leemreijze had hij namelijk de positionele overhand maar moest te veel tijd verbruiken waardoor beide spelers de vrede tekende net voor het vallen van de vlag.