Wist vorige week de onnavolgbare Ibrahim Bajramovic in een korte partij het punt naar zich toe te trekken, deze vrijdagavond was sprake van het tegendeel. Met de witte stukken kon hij geen potten breken tegen Peter van de Breevaart. Nadat er twee witte paarden in het doosje waren verdwenen was het beltegoed wel op. Gelukkig zou een dag later alles anders zijn.
Sebastiaan Koedoot en Rick van de Breevaart leken er weer eens een getelefoneerde remise van te hebben gemaakt. Na dertien zetten was er een vervlakte stelling op het bord gekomen, waarin op veel langere termijn nog wel spel kon zitten voor beide kanten, maar de heren besloten recht te doen aan de +0,05 WFH evaluatie van dat moment. Vlak daarvoor had er nog wel in troebel water kunnen worden gevist, maar waarschijnlijk terecht werd daar niet voor gekozen.
Van overGEwicht is er geen sprake bij onze vier jeugdspelers die meespelen met de senioren. Dit in tegenstelling tot het overwicht dat ze deze avond ten toon spreidden. Joost van Eenennaam had de afwezigheid van Daniël Scherpenisse en zichzelf eerder al soort van getelefoneerd en behield ondanks zijn afwezigheid toch nog nipt het overwicht op de ranglijst na deze ronde.
Jeugdspeler Juan de Graaf wist zijn tweede overwinning te behalen in de prille competitie door Hans Smits te vloeren. Een klein voordeeltje wist hij om te zetten in een groot voordeel door via materiaalruil een röntgenaanval op dame en toren te kunnen bewerkstelligen. Knap vooruit gerekend. Smits bleef nog moedig proberen, want je weet maar nooit of er nog ruis op de lijn komt bij de gesprekspartner annex tegenstander, maar de Graaf bleef koel.
Ook jeugdspeler Adrian Stoutjesdijk boekte zijn tweede overwinning. Wilco Lindhout wist vroeg in de partij via een pionvork een licht stuk te winnen. Meestal is dit een opmaat naar een overwinning, maar Stoutjesdijk had wel degelijk compensatie. De gehele witte koningsvleugel was nog niet ontwikkeld en de koning stond op dat moment redelijk onbeschermd op e1. Wat daarna volgde was een interessante dynamische partij, waarbij het afwachten was of het stuk meer de doorslag kon geven dan wel dat zwart zijn activiteit kon uitbuiten. Uiteindelijk deed Lindhout een mindere zet, waardoor Stoutjesdijk het stuk met schaak dreigde te gaan terugwinnen. Om dat te voorkomen zette Lindhout stoutmoedig zijn koning voor zijn pionnen op g3. Dat was echter buiten de zwarte toren op b6 gerekend die van vleugel switchte en geholpen door de dame mat forceerde: en zo werd een lang interessant “gesprek” abrupt afgebroken.
Kort daarna gaf Corné Niemantsverdriet op. Tegen Johnny van den Berge keek hij vroeg in het middenspel tegen een kwaliteit achterstand aan doordat hij met zijn toren diep in de vijandelijke stelling was gedrongen (op c2), maar deze toren werd afgesneden van mogelijke ondersteuning door loper c3. De stelling was redelijk complex en bij het analyseren bleek dat alles wat zwart zou willen ondernemen net steeds niet kon. Of de zwarte stukken stonden net fout, of de witte stukken stonden net goed: in telefoon analogie de situatie waarbij van den Berge juist en Niemantsverdriet verkeerd verbonden was. Van den Berge moest nog wel even werken om de stug verdedigende Niemantsverdriet op de knieën te krijgen.
Tot en met deze zesde ronde wisselt de samenstelling van de ranglijst nog met regelmaat. Gelukkig duurt het abonnement van de interne competitie nog tot en met april/ begin mei en dan zullen we wel zien wie de meeste gesprekskosten heeft gemaakt. Tot dan toe is één ding zeker: op elke schaakavond is er altijd voldoende gespreksstof: zowel op als naast de borden.