Familieschaak
Geplaatst 08 februari 2013
Deze schaakterm is van toepassing wanneer een stuk een dubbele aanval uitvoert op zowel de koning als een toren of dame. Daarnaast kun je de term ook letterlijk(er) opvatten. Buiten dat spreekwoordelijk de gehele schaak’sport’ natuurlijk één grote familie is, zitten er op schaakvereniging Denk en Zet ook letterlijk een aantal familieleden. Sinds afgelopen vrijdagavond mogen we broer en zus Brandwijk daaraan toevoegen.
 
Dankzij het gebruikte Keizer-systeem konden Petra en Pieter meteen meedraaien in de interne competitie. Meneer Keizer was zo vriendelijk om ze niet aan elkaar te koppelen. Deze vriendelijkheid had ‘het’ niet met de gebroeders van der Berge. Daar waar Marcel eerder dit seizoen de broederstrijd won, trok nu Johnny (overtuigend) aan het langste einde.
 
Hans Smits had de eer om de eerste tegenstander van Pieter Brandwijk te zijn. Brandwijk speelde verdienstelijk en oefende de meeste druk uit op de vijandelijke koning, totdat een verraderlijk (mat)schaakje op de achterste rij hem fataal werd.
 
Hans Dijke speelde een prima pot tegen Andries de Meyer, totdat hij de pion op f5 met het verkeerde stuk terugnam. Een vork en het spreekwoordelijke kaartenhuis met de daarbij behorende nul waren het gevolg.
 
Het is vaak onverstandig om met zwart in een aangenomen damesgambiet de geslagen witte gambietpion te verdedigen. Dat dit met omgekeerde kleuren (en dus een tempo meer) heel anders ligt, bewees koploper Sebastiaan Koedoot aan Corné Niemantsverdriet. Niemantsverdriet probeerde met een loperoffer nog wel wat chaos te creëren, maar dit mocht niet baten en bespoedigde het einde.
 
De vuurdoop voor Petra Brandwijk bestond uit S(e)tallander Raymond Leemreijze. Leemreijze miste een mat in twee, maar even later won hij via een soortgelijke combinatie een volle toren. Brandwijk doorzag en pareerde een aantal matdreigingen, maar na de ruil van de dames en het stranden van de zwarte pion op a2 incasseerde ze na 2,5 uur spelen (solidair met haar broer) het verlies.
 
De gebroeders de Graaf waren als laatste bezig, maar niet tegen elkaar. Bij afwezigheid van Peter van de Breevaart probeerden zowel Dig de Graaf als Bart Hertog dichterbij de tweede positie te komen. De onderlinge strijd werd beslist in het eindspel, doordat de Graaf met zijn dame de (gebonden) witte stelling kon binnenvallen.
 
Toeschouwer vader van de Breevaart kwam nog op tijd om zoon Rick te zien capituleren tegen Jan de Graaf. Na een voorzichtig geschuif sloeg in de tijdnood de vlam in de pan, waarbij van de Breevaart een kwaliteit offerde, maar de Graaf koelbloedig bleef en secuur gebruik maakte van zijn zwar(t)e stukken.
 
De top drie staat door deze uitslagen op een behoorlijke afstand van de overige 17 schaakleden, maar binnen deze top drie lijkt nog van alles mogelijk: een familieschaakje is immers snel te overzien!
 
En om tenslotte terug te komen op het gezegde dat schakers één grote familie vormen, dan is ook absoluut het spreekwoord dat het binnen de beste families nog wel eens spookt van toepassing: een week geleden bij een schaaktoernooi in Berkel-Enschot werd na een ‘gevecht’ een schaker afgevoerd naar het ziekenhuis. Wat dat betreft is Denk en Zet gelukkig maar een ‘saaie’ vereniging, waarbij het enige geweld op de borden voorkomt.