Deze vrijdagavond stond eerst in het teken van de seizoenstart van en voor de jeugdleden. De uitslagen zijn verwerkt door een ICT consultant in spé en zijn te controleren onder de geüploade standen. Daarna konden de senioren voor het eerst dit seizoen Andries de Meyer en Jan van der Sleen verwelkomen. Na het bijpraten (nou ja, dat gaat meestal nog wel even door bij het begin van de partijen) werden de partijen opgestart. Gelukkig was er een even aantal schakers, waardoor het deze avond echt 12 in plaats van 13 in een dozijn was.
 
Ibrahim Bajramovic had weer één van zijn avonden, waarbij hij snel en accuraat speelde. Een gewilde combinatie voor elke schaker (ook al is deze strijdig met het motto van de vereniging ‘Denk en Zet’). Tegenstander Hans Smits kon niet voorkomen dat Bajramovic snel het initiatief greep en Smits belemmerde om te rokeren. Na een uur was het pleit beslecht en was Bajamovic met meer tijd geëindigd dan hij was begonnen.
 
Bart Hertog en Jan de Graaf speelden een solide partij tegen elkaar, waarin het evenwicht nooit echt verbroken werd met remise als logische uitslag. Jan van der Sleen vierde zijn rentree met een overwinning op Juan de Graaf. Deze partij eindige ongeveer gelijktijdig als die van zijn vader: samen uit, samen thuis!
 
Na vorige week Guido van de Breevaart nam Sebastiaan Koedoot het nu op tegen broer Rick. Van de Breevaart offerde ook een paard voor  twee pionnen, maar in tegenstelling tot vorige week was dit niet correct. Koedoot profiteerde optimaal via een tussenzetje, waardoor van de Beevaart slechts 1 vrijpion kreeg in plaats van 3. Nadat de kwaliteit achterstand een volle toren werd en de pionnen niet verder kwamen dan de vijfde rij geloofde van de Breevaart het wel.
 
Raymond Leemreijze kluste met de witte stukken tegen Andries de Meyer. De Meyer begon voortvarend met zijn pionnen op de damevleugel, maar Leemreijze wist dit goed te neutraliseren. Totaal onverwacht sloeg de zwarte hand toe, waardoor Leemreijze de partij min of meer cadeau gaf aan de Meyer. Nog steeds ben je zo goed als je laatste zet.
 
En voor de derde keer speelde Guido van de Beevaart de langste partij van de avond met meer dan 50 zetten.  Het zou zo maar in de stoel kunnen zitten, want voor de derde keer zat hij op dezelfde plek. Met zwart kwam hij al redelijk snel een pion achter tegen Johnny van den Berge. Van den Berge had ook iets meer ruimte en langzaam maar zeker wist hij het punt binnen te hengelen. Volgende keer toch een andere stoel?