Bijzondere schaaklocatie weer in bedrijf
Geplaatst 02 september 2016
Het spreekt voor zich dat we er trots op zijn dat de schaakzolder als één van de tien meest opvallende clubgebouwen is opgenomen in het meest recente nummer van “Schaakmagazine”. Wij beseffen ons terdege dat het een voorrecht is dat onze vereniging deze uit 1594 stammende schaakzolder van de gemeente Tholen mag gebruiken om wekelijks onze passie te kunnen beoefenen. De foto van het gehele pand alsmede de daarbij vermelde tekst, welke in dit landelijke lijfblad van schakend Nederland zijn opgenomen, vormen dan ook een mooi stukje verdiende promotie van het dorp Scherpenisse en het eiland Tholen.
De zich rond acht uur verzamelde senioren konden ook nog eens extra lang genieten van het beeld dat op de voornoemde buitenfoto afgedrukt staat. Het was namelijk wachten op een sleuteldrager die dit monumentale pand kon openen. Dat Moeder Natuur op dit moment eindelijk weer eens besloot om de hemelsluizen open te zetten mocht de pret niet drukken. Eenmaal de deur geopend was werd er bovenaan de wenteltrap geconstateerd dat het goed is dat sinds 1594 er nog wel eens restauratiewerkzaamheden zijn uitgevoerd. De tijden dat er her en der emmers moesten worden neergezet om door lekkages heen sijpelend regenwater op te vangen liggen in het (nog prille) verleden. Gelukkig piepen en kraken de (hoofdbrekende) balken nog bij ongure tijd en wijle!
De eerste ronde in de interne competitie. Het begin van een nieuw seizoen is altijd weer wennen. Zeker voor degenen die de afgelopen drie maanden geen schaakstuk hebben aangeraakt. Geholpen door de geur van het nieuw aangeschafte schaakmateriaal werd door de meesten de draad toch weer snel opgepakt.
Johnny van den Berge behoorde niet bij deze meesten. In Bart Hertog trof hij met de witte stukken gelijk al een tegenstander van formaat. Van den Berge die vorig seizoen slechts één verliespartij incasseerde, ging in het vroege middenspel ‘te ver’ wat simpelweg een stuk kostte. De vrijpion die hij hiervoor kreeg woog niet op tegen de positionering van de zwarte stukken. Hertog kon het punt bijschrijven, nadat hij via een paardvork wits stelling helemaal wist te neutraliseren. Een goed begin van Hertog die al vroeg aangeeft een kampioenskandidaat te zijn.
De regerende clubkampioen Sebastiaan Koedoot bleek de afgelopen schaakloze maanden ook goed verteerd te hebben. Tegen Wilco Lindhout profiteerde hij optimaal van de te vroege plaatsing van de zwarte dame op c7. De penning via de toren op c1 kostte Lindhout na een petit combination minimaal deze dame (en een pion) tegen twee lichte stukken zonder enige vorm van compensatie. Na nog enige zetten was hier dus het punt voor wit.
De derde beslissing van de avond viel ook uit in het voordeel van de met wit spelende partij. Guido van de Breevaart wist in een Tholen-stad onderonsje Ibrahim Bajramovic te bedwingen. Ook de met wit spelende Corné Niemantsverdriet kende een goede start van het seizoen. Via de dame op b3 en loper op c4 wist hij een dubbele dreiging te creëren. Doordat de zwarte zwartveldige loper nog op f8 stond, was het paard op g8 slechts eenmaal gedekt (door de toren op h8). Paard dan maar simpelweg naar f6 spelen of de loper naar e7 (dankzij de lange rokade zou het paard op g8 dan dubbel gedekt staan)? Tsja in beide gevallen zou dankzij diezelfde lange rokade wit schaak kunnen geven met de c4-loper op e6, waarna de zwarte dame op f5 het onderspit zou moeten delven. Tegenstander Raymond Leemreijze zag dit laatste niet en moest zijn dame inleveren voor een loper. Ondanks nog lang stug en creatief (hij probeerde onder andere een zesde rij pion in één zet naar de vierde rij te bewegen) tegenspartelen van Leemreijze wist Niemantsverdriet het seizoen perfect te beginnen. De nazit leerde dat Leemreijze beide dreigingen had kunnen pareren door zijn zwarte dame van f5 naar h7 te spelen: geen logische zet en zeker geen schoonheidsprijs met zwarte stukken op h7, h8, g8 en f8, maar wel de beste oplossing en gezien de rest van de stelling eigenlijk slechts een hele kleine plus voor wit.
De laatste partij was de kraker tussen Peter van de Breevaart en Joost van Eenennaam. Van de Breevaart senior speelde aanvankelijk iets te behoudend, alsmede is van Eenennaam de afgelopen maanden weer verder gegroeid, mede dankzij zijn verdienstelijke ONJK en zelfstudie. Feit is dat zwart hier wit de duimschroeven aandraaide en naast een kwaliteitsvoordeel kon bogen op ruimteoverwicht. Van Eenennaam buitte dit verder prima uit door zijn a pion naar a2 door te drukken. Van de Breevaart moest tegenspel creëren en gooide zijn koningsvleugelpionnen naar voren. Via een offer van zijn paard op de f7-pion probeerde hij de zwarte koningsstelling op te blazen (dame en toren op de g-lijn kijkend naar de pion op g6), maar doordat zijn eigen witte koning op h1 via deze pionnenopmars op de tocht stond, wist van Eenennaam via een tussenschaak met de dame op e4 (koning naar h2) zijn pion op g6 te dekken, waarna hij zonder schade het witte paard op f7 kon slaan met zijn koning (pion op g6 dubbel gedekt). Van de Breevaart deed een ultieme poging door via de pionopstoot h4 naar h5 de pion op g6 nog eens aan te vallen, maar na toren h8 stond het kleinood op h5 gepend en zou verloren gaan, waarna de witte nood van klein naar onoverzienbaar groot zou gaan. Het sein om op te geven. Een sterke pot van van Eenennaam, welke dit seizoen ook zeker een kampioenskandidaat is.
Maar inderdaad, het seizoen is nog heel lang. Nog genoeg spanning en piepende en krakende balken in het vooruitzicht!