Om met het einde te beginnen: gelukkig was het mooi weer deze vrijdag en dat is ook wat waard. De trouwe lezer met een redelijk geheugen heeft aan voorgaande zin genoeg. Zowel het A, B als D-team van Denk en Zet speelde thuis tegen respectievelijk Souburg A, de Vesting en Souburg D.

Van de thuisspelende teams staat Denk en Zet D het hoogst genoteerd (in haar klasse)en zij was deze avond ook de enige die een wedstrijdpunt in Scherpenisse wist te houden. De ‘jonkies’ Joost van Eenennaam, Juan de Graaf, Reinier Flikweer en Alec Harmsen speelden tegen de ‘oudjes’ (alles is relatief!) Tom van Gemert, Frans Baljeu, Kees Polderman en Wolfgang Reichpietsch. Flikweert kon het niet bolwerken tegen Polderman, maar Harmsen bracht Denk en Zet weer keurig langszij door Reichpietsch te verslaan. Doordat de Graaf en van Eenennaam remise overeenkwamen (met hun tegenstanders) blijven beide teams met dit 2-2 gelijkspel bovenaan meedraaien in de derde klasse.

Dit laatste kan niet gezegd worden van de A- en B teams van Denk en Zet. Het B-team staat ondanks?/dankzij? de 4-0 overwinning tegen Middelburg B in de vorige ronde,  gedeeld achtste/laatste (met Middelburg B en Koudekerke A) en kreeg De Vesting uit Hulst op bezoek. Ibrahim Bajramovic kreeg al snel een slechtere stelling op het derde bord tegen Rahul Hotwani en verloor dan ook. Ook hier werd de stand recht getrokken en wel door Guido van de Breevaart op het vierde bord. Van de Breevaart wist de druk mooi op de zwarte stelling van Jos van Bellen te houden en zo het punt binnen te halen.

Op het eerste bord was er inmiddels een unieke situatie ontstaan:  niet Jan de Graaf (zoals gebruikelijk), maar zijn tegenstander Ivo Lagendijk was in tijdnood. Ondanks de tijdsdruk, leidde deze ‘weelde’ niet tot een punt voor de thuisvereniging: goede zetten vinden blijft altijd het devies, zowel in tijdnood als in zeeën van tijd. Het dwingende devies van aangeraakt is zetten geldt trouwens ook in tijdnood, waardoor de Graaf een volle dame ging verliezen en opgaf (anders had het overigens ook een dame gekost, maar dan met nog wat compensatie). Johnny van de Berge moest dan maar proberen op het tweede bord om Albert de Visser te verschalken. In een toreneindspel met wederzijds veel pionnen leek de Visser actiever te staan. Van de Berge kon niet veel beter doen dan zetherhaling: wie weet achteraf nog een heel nuttig halfje als het op bordpunten gaat aankomen in de tweede klasse.

Heeft het B-team nog twee ronden om te vechten tegen degradatie, vanavond was het D-Avond voor Denk en Zet A. In de zevende en laatste ronde van de eerste klasse in de avondcompetitie zou gelijkspel voldoende zijn om niet als laatste te eindigen. Bij verlies was men afhankelijk van de uitslag van Middelburg A – Landau A: Middelburg zou dan niet mogen winnen, omdat ze dan op evenveel wedstrijdpunten uitkomt als Denk en Zet, maar meer bordpunten heeft (misschien maar eens het reglement aanpassen dat er eerst naar onderling resultaat wordt gekeken ;-).

Het was vanavond niet de avond  zoals die in de beroemde feel-good-movies en de bekende jongens (en meisjes?)boeken. De uitslag was als de afkoeling van deze mooie dag: koel en ontnuchterend. Verliespartijen van Sebastiaan Koedoot (tegen Jeroen Hekhuis), Rick van de Breevaart (tegen Henrik westerweele) en Peter van de Breevaart (tegen Roeland Alders). Bart Hertog wist een halfje te scoren tegen Albert Vermue.

Derhalve 3,5 – 0,5 voor de gasten uit Souburg. Zoals aan het begin van het seizoen geschreven (na de eerste wedstrijd tegen Goes A) zou dit seizoen zwaar en leerrijk worden. Die voorspelling was wat betreft de stand op de ranglijst (en de leerrijke momenten) terecht, maar we hoeven ons zeker niet te schamen voor het vertoonde spel.  Dit leverde uiteindelijk vier wedstrijdpunten op (en kansen op meer in sommige wedstrijden). Of dit uiteindelijk de zevende of achtste plaats (lees: handhaving of degradatie) oplevert is nog afwachten. Op het moment van schrijven van dit stukje is (mij) nog niet bekend of de belegering van het Bastion van Middelburg door Landau succesvol is geweest. Ach, die ouderwetse spanning van de onzekerheid heeft toch ook wel wat in dit mediatijdperk.