Alle drie DEZ teams verliezen weer niet
Geplaatst 02 december 2016
Na een stroeve start is het voor alle drie de externe teams van schaakvereniging Denk en Zet gelukt om voor de tweede ronde op rij niet te verliezen. In de tweede klasse wist het B-team, na de overwinning vorige week op Terneuzen A, in het bastion van Middelburg de gelijkgestemden (B) van de opponent in evenwicht te houden. Dit equilibrium van 2-2 kwam wel tot stand zonder vredelievende remises. Kopman Johnny van de Berge en staartman Guido van de Breevaart delfden het onderspit tegen Ronald Lauer respectievelijk nestor Ad van der Weel. Bart Hertog en Theo Blonet konden wel de volle buit binnenhalen tegen Arjan van Tuijl en Alex Jonkheer. Mooi dat de twee langst(ver)dienstelijken van beide verenigingen in deze teams tegenover elkaar zaten!
Het is algemeen bekend dat de hoofdklasse op de zaterdagcompetitie elk jaar spannend is, waar elke vereniging op iedere positie kan staan. Na vier ronden lijkt de eerste klasse avondcompetitie zowaar ook de spannendste ooit te worden. Niet wat betreft de strijd om de eerste plaats, want die gaat dit jaar, net als elk jaar, tussen Goes A en Souburg A (wat qua dat facet dus niet spannend is, maar weer wel wie er dan uiteindelijk kampioen wordt). Nee, de echte spanning zit hem dit jaar in de staart van de ranglijst. Nu met bijna de helft van de competitie gespeeld is er geen middenmoot, maar één lange staart: de nummer drie heeft 4 punten, de nummers vier en vijf 3 punten en de nummers zes tot en met negen 2 punten. Wat het nog extra spannend maakt is dat dit seizoen er voor het eerst ook de mogelijkheid is dat naast directe degradatie van de nummer negen, nummer acht kan worden uitgedaagd door de nummer twee van de tweede klasse voor een promotie/ degradatie wedstrijd.
De wedstijd tussen Denk en Zet A en De Zwarte Dame A (net zoals vast die tussen Souburg B en Middelburg A) werd in dit vroege stadium van de competitie door beide teams dan ook al betiteld als een do-or-die wedstrijd. Het werd voor beide teams een schrammen-met-verband-kunnen-we-nog-wel-even-verder-strompelen uitslag: 2-2. Ach houdt die staart lang…
Alvorens er een partij in deze wedstrijd was afgelopen had het C-team van Denk en Zet in de derde klasse hetzelfde team van Middelburg al met 3-1 verslagen. De bezoekers uit Middelburg kwamen nog wel op voorsprong doordat Wilco Lindhout op het derde bord wat probeerde tegen de jeugdige (maar al iets hogere gerate) Maarten van Kalsbeek, maar hierbij pardoes een paardvork geserveerd kreeg. Ibrahim Bajramovic trok op het eerste bord de stand gelijk tegen de ongeveer even hoog gerate Jos de Jager. De Jager ging mee in het snelle tempo van Bajramovic en dit brak zijn stelling en uiteindelijk zichzelf op. Op het vierde bord kruisten twee jeugdspelers de degens. Die van ‘ons’, Juan de Graaf, bleek net iets behendiger dan die van ‘hun’, Teshuwah Rijkers. Vader Jan de Graaf kon natuurlijk niet achterblijven en bracht de eindstand op het bord door Jeroen Frijhoff te verschalken.
Het A-team dan. Hoewel de bezoekers uit Kruiningen ‘verzwakt’ waren, omdat Peter van der Borgt er niet bij was, had Denk en Zet op elk bord toch nog een bescheiden tot wat minder bescheiden ratingtekort. De eerste actie kwam van Olaf van der Sloot die op het eerste bord met een klein half uur op de klok remise aanbood tegen Wouter Bliek. Bliek daarentegen zat nog tegen het uur bedenktijd aan en speelde door. De ratio van dit ‘vroege’ remise-aanbod? Achteraf bleek dat van der Sloot dacht dat er 40 zetten gedaan moesten worden binnen het uur. Uiteindelijk besloten beide heren een uur later toch tot remise. Deze remise werd heel kort daarop gevolgd door eenzelfde resultaat op het tweede bord bij Rick van de Breevaart en Eric Clarisse. De stelling was al zo dermate uitgedund dat er voor beiden niet veel meer inzat.
Op het derde bord had Sebastiaan Koedoot de immer veelbesproken pion op b2 gesnoept. Deze pion stond al een aantal zetten in, maar werd genomen op het moment dat Koedoot dacht dat dat wel kon. Wellicht had Ton Hertogs het daarna gelijk wat actiever moeten spelen, maar feit was dat Koedoot deze pion voorbleef en na massale afruil over de d-lijn van de grote stukken resteerde er een eindspel met gelijke loper, 5 witte en 6 zwarte pionnen. Normaal gesproken vaak genoeg voor remise doordat de loper gewoon heen en weer blijft gaan, maar dit keer niet. In de stijl van van der Borgt had er nu een partijdiagram geplaatst moeten worden met als onderschrift wat het winstplan van zwart is na wits 43e zet: Lc3 naar Lb2 (om druk te houden op pion e5), maar daar leent deze site zich helaas niet voor. Koedoot wist deze stelling (wit: Kb3, Lb2, c4, e4, f3, g2, h3, zwart: Kb6, Lf6, b5, c5, e5, f4, g6, h5) te winnen door te profiteren van de beperkte mobilitiet van de vijandelijke loper. Na de zwarte zet pion van b5 naar b4, zou zwart ongeacht welke witte zettenvolgorde, altijd via het veld h4 binnenvallen met zijn loper en de activiteit van de vijandelijke loper insnoeren, waarbij Hertogs dan moest kiezen tussen loperruil (en verlies door tempodwang) of gedwongen koningszetten, waardoor Koedoot kon binnenvallen met zijn koning via de a-lijn. Toen uiteindelijk de witte loper op c1 stond en Koedoot zijn loper van d4 naar c3 speelde was de zwarte missie voltooid.
Peter van de Breevaart die tegen het Witte Paard nog Philip de Vroe wist te bedwingen moest nu proberen om in tijdnood de figuurlijke kwelgeest van Denk en Zet minimaal op remise te houden. Rinus den Hollander heeft een uitstekende conduitestaat tegen de Scherpenissenaren en heeft daarom dit label van kwelgeest wel verdient. Even leek er via een kwaliteitsoffer en schaak nog wel wat in te zitten voor van de Breevaart, maar den Hollander koos het juiste pad en wist zodoende de bezoekers op gelijke hoogte te brengen en een wedstrijdpunt te bezorgen. Vooraf als Denk en Zet voor getekend, maar uiteindelijk toch dat knagende gevoel. Enfin, dat zal wederzijds zijn! Houdt de competitie spannend zullen we maar denken.
Overigens zal het niet verbazingwekkend zijn dat aan het einde van het seizoen Murphy’s law in werking treedt: de initiatief nemende vereniging van de promotie/ degradatiemogelijkheid die op de achtste positie eindigt… Vooralsnog blijft alles nog mogelijk: zowel aan de kop van de ranglijst (wie wordt er kampioen), als aan de lange staart van de ranglijst.